In zijn reactie van 9 oktober deelt Ariehimalarie min of meer terloops mee dat tijdens de Vietnam-oorlog de helft van de Laotiaanse bevolking is omgekomen: 3 miljoen mensen! Volgens officiële schattingen zou het aantal dat omkwam tijdens de (burger)oorlog in Laos van 1953 tot 1975 op 70.000 liggen, wat er overigens ook al 70.000 te veel zijn. Ik wil best wel geloven dat het werkelijke aantal fors hoger was, maar niet 2.930.000. Feit is wel dat er tijdens die oorlog meer bommen boven Laos zijn afgeworpen dan tijdens de 2^e Wereldoorlog boven heel Europa; cynisch genoeg vrijwel zonder politiek/militair doel. De Amerikanen plachten op de terugweg van hun gruwelijke missies boven Vietnam hun niet gebruikte bommen (lees: overtollige ballast) boven Laos te droppen, om zoveel mogelijk brandstof te besparen voor hun vlucht naar de thuisbasis bij Udon Ratchathani in het oosten van Thailand.

Volgens schatting van de fabrikant zou 20% – 30% van die bommen niet onmiddellijk tot ontploffing zijn gekomen. Tot op de dag van vandaag vallen er, ruim 40 jaar na dato, nog slachtoffers onder mensen, vee en huisdieren als gevolg van bommen die alsnog exploderen.

Intussen gebruiken de Laotianen de restanten van al die bommen voor allerlei nuttige doeleinden. Het zijn en blijven Zuid-Oost Aziaten. Niks weggooien wat je nog kan gebruiken. Je kunt die resten gebruiken voor de afzetting van een stukje land voor je varken, voor een fundament onder je huis, of, zoals op de foto, als pied de stalle om er een bloemetje op te zetten.

Als je door Zuid-Oost Azië reist, duikt die Vietnam oorlog op een of ander moment altijd weer op; ook naar aanleiding van een niemendalletje over Beer Lao, dat overal smaakt, in zo’n beetje de meest primitieve horeca-onderneming die ik ooit bezocht, in de buurt van Vang Vieng, of bij een welvoorziene dis in Luang Prabang. Beide steden hopen Ben en ik in de komende weken aan te doen.