In Vientiane hebben we 2 buitengewoon aangename dagen doorgebracht met als hoogtepunten:

het Volkspark aan de Mekong achter het presidentieel paleis, waar we toevallig tegenaan liepen. Allemaal sportende en chillende Vientianen en een groep acrobaten die een act aan het instuderen waren.

Ook fraai de Chinese Opera, fel gekleurde decors en al even fel gekleurde kostuums met hele schelle stemmen en veel tromgeroffel, die we tot 12:00 uur 's avonds in onze hotelkamer konden volgen. Ergens wel een boeiend verhaal, denken wij.

De Beer Garden van een Laotiaanse familie, waar we zeer welkom waren en waar we vooral heel fantastisch konden eten. Wat je in Nederland niet zo gauw zou zien is dat de demente vader gewoon de hele avond aan een tafeltje in het restaurant zat. In een adem noewmen wij de Chokdee Restaurant/Bar, dat gerund wordt door een Vlaming en waar het zeer gezellig was. Vele soorten Belgsich Bier en Patat met Mayonaise!

Dan van Vientiane naar Nong Khai (Thailand). De route voerde ons langs de immense Beer Lao Brouwerij, waar we even halt hebben gehouden en over de Friendshipsbridge over de Mekong, die hier de grensrivier is.

In Nong Khai kwamen we in het fantstische Mut Mee Garden Guesthouse terecht. Op en top verzorgd en onderhouden. Echt een aanrader, voor als je daar een keer in de buurt bent. Langs de Mekong loopt een 7 km lang fietspad, dat je zeker moet aflopen of fietsen. Het is een zeer levendige boulevard waar van alles gebeurt. Aan dat pad, richting Friendshipsbridge, ligt 'The Rim Roverside resort & cooee shop' . De eigenaar is een enthousiaste 67-jarige krasse Thai, die blij zijn fantastische turqoise Bianchi Racefiets liet zien (een echte!!). Hij vertelde trots dat hij in 1 jaar ruim 800km had gefietst en 7 kilo was afgevallen. Hij raakte niet uitgekeken op onze fietsen.

Na 3 en een halve week droogte en onbarmhartige zon, ging het in Nong Khai opeens plenzen. Niet zo maar een buitje van een uur, maar een bui van 2 dagen! Dus, toen we verder moesten naar Udon Thani (onze laatste etappeplaats) moesten we toch nog ons regenjackkie aantrekken. Dat is warm, dus na 10 minuten was het buiten het jack net zo nat als daarbinnen. Jackie maar uit en zie, toen stopte de regen. 58 km op de vluchtstrook van de Thaise equivalent van de Hollandse A 12. Er was een alternatief, maar die hebben we, wegens tijdgebrek links laten liggen.

Udon Thani, het eindpunt van deze fietsreis. Ja, wat moet je van Udon Thani optekenen. Een op en top Thaise stad. Veel winkels, bedrijfjes en bedoeninkjes waar je van moet raden wat ze voor stellen en met een fantastisch postkantoor!! Namelijk, onze eerste actie in deze stad was de gang naar het hoofdpostkantoor om te zien of onze fietsdozen daar waren aangeland. Wij denken dat de postbeambte nog het meest verrast was, toen dat inderdaad het geval bleek te zijn. Daar stonden ze te glimmen in een hoekje, pecies zoals we ze hadden opgestuurd in Chiang Rai aan het begin van onze reis, En dat voor 3,50 euro! Ben, Rene en dozen in een TukTuk geperst en welgemoed terug naar het hotel. Daar konden wij in de glimmende lobby onze smerige fietsen reisklaar maken.

Vanavond rest ons een laatste galadiner in het immens grote Charoen Hotel ter gelegenheid van de uitreiking van The Great International South East Asian Beer Contest Award. Het bier zal er rijkelijk vloeien. Morgenavond vliegen we terug naar Nederland en rouwen met jullie mee over Trump en de Zwarte Pieten Discussie. By the way, In Thailand gaan stemmen op om de Nederlandse ambassadeur op het matje te roepen vanwege de Thai Thai Pop.

De laatste post:

Henk, sinds wanneer hou jij de files bij?

Brie, Ben je dan al klaar in Paramaribo?

Mik, Jij bent een ware connaisseur en echt een steun voor de jury!

Lieve lezertjes, vrienden en vriendinnen, hier eindigt ons reisverslag. Dank voor het lezen en de reacties.

Ben en Rene